چکیده
در بحث قیمت‌گذاری در بازار اسلامی، مشهور فقیهان بر این باورند که حاکم اسلامی در شرایط خاص اقتصادی حق قیمت‌گذاری بر روی کالاهای موجود در بازار را دارد. مراد از شرایط خاص، خروج بازار از شرایط طبیعی، مانند احتکار، انحصار و تبانی است. مهمترین دلیل فقیهان روایاتی است که در کتب فقهی برای هر یک از شرایط احتکار، انحصار و تبانی ذکر شده است. هدف این مقاله: ۱٫ بررسی صحیحه حذیفه، روایت ضمره، مرسل دعائم الاسلام و بخشی از نامه امیر المؤمنین به مالک اشتر در بخش احتکار است. ۲٫ بررسی سلمه حناط و عهدنامه مالک اشتر برای وضعیت انحصار می‌باشد. ۳٫ بررسی روایت ابوجعفر فرازی، برای وضعیت تبانی است. این هفت روایت بخشی از ادله ایشان در بحث عدم جواز قیمت‌گذاریی حاکم در بازار اسلامی است که با مناقشه در این روایات، مدعای ایشان تضعیف می‌شود. روش این مقاله تحلیلی است و با مراجعه به کتب فقهی معتبر متقدم و متأخر روایات مورد نظر را بررسی می‌کند. این مقاله در نهایت به این نتیجه می‌رسد که هیچ یک از روایات ذکر شده قابلیت استناد برای مدعای مشهور را ندارد، در نتیجه جواز قیمت‌گذاری حاکم در شرایط خاص اقتصادی از روایات فهمیده نمی‌شود.
واژگان کلیدی
قیمت‌گذاری، تسعیر، بازار اسلامی، حاکم اسلامی، روایات