چکیده:
یکی از ابزارهای مالی اسلامی که به نقدشوندگی قراردادهای سلف می‌افزاید، قراردادهای سلف موازی استاندارد است. طی سال‌های اخیر این ابزارها در برخی کشورهای اسلامی مورد استفاده قرار گرفته و به تازگی به بازار سرمایه ایران نیز معرفی شده است که نخستین بار بر روی نفت و فرآورده‌های نفتی و با هدف تأمین مالی پروژه‌های نفتی پیشنهاد گردیده است.
مهم‌ترین اشکال قراردادهای سلف موازی استاندارد از لحاظ فقهی عدم امکان حضور در بازار ثانویه است. این نوشتار کوشیده است به روش توصیفی ـ تحلیلی راه‌کارها «ترکیب سلف موازی با حواله» را مورد نقد و بررسی قرار دهد. تحقیق حاضر نشان می‌دهد این روش، ، قابلیت اجرا در سطح بین المللی را ندارد، اما برای کاربرد داخلی می‌توان از آن استفاده کرد.
کلید واژه:
عقد سلف ـ عقد سلف موازی ـ سلف موازی استاندارد ـ سلف نفتی ـ ترکیب سلف با حواله.
این مقاله در حال آماده سازی برای چاپ در نشریه علمی پژوهشی است.