از «جمله‌های پیوسته» پرهیز کنیم

.

با آن که از جمله‌های بلند و چند سطری باید پرهیز کرد، به جمله‌های کوتاهِ دبستانی و شکسته نیز نباید روی آورد.

کنار هم چیدن چنین جمله‌هایی که «جمله‌های پیوسته» نام دارند، نوشته را خام و سبک جلوه می‌دهد.

به این جملات توجه کنید:

       * قرآن راهنمای بشر است. نور قرآن بر همه عالم می‌تابد. اگر قرآن نبود، جهان تیره بود.

شکل مناسب جمله:

       * قرآن راهنمای بشر و نورگستر جهان است و اگر نبود، جهان تیره می‌شد.

.

حسینی (ژرفا)، سید ابوالقاسم، بر بال قلم؛ چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص۷۸٫