.
هر جمله دارای ارکان (بخش‌های اصلی) و اجزا (بخش‌های کامل‌کننده) است. این ارکان و اجزا هرگز نباید از جمله حذف شوند، مگر آن که قرینه‌ای بر حذف آنها دلالت کند و جای خالی‌شان را پُر کند. جمله‌ای که دارای رکن یا جزء حذف شده بدون قرینه باشد، نامتعال است.
مانند این جمله:
این بنا در سده پنجم ترمیم، اما در پی زلزله‌ای سخت فرو ریخت.
رکن حذف شده (بدون قرینه): فعلِ «شد» در «ترمیم شد».
شکل درست همان جمله چنین است:
این بنا در سده پنجم ترمیم، اما در پی زلزله ای سخت ویران شد.
.
منبع: حسینی (ژرفا)، سید ابوالقاسم، بر بال قلم؛ چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۷۹٫