.
این نشست یک جذابیت خاصی برایم داشت
چون خودم علیرغم اینکه تجریه برگزاری نشست‌های علمی متعدد و با قالب‌های متفاوت را داشته‌انم، ولی این سبک از برگزاری نشست‌های علمی برایم کاملا جدید بود.
در این نشست، برخلاف نشست‌های علمی که طلبه‌ای مقاله‌ای تولید می‌کند و از استادی دعوت می‌شود که مقاله را نقد کند، مقاله‌ای که استادی تدوین کرده است توسط یک طلبه نقد می‌شود.
به خاطر همین تغییر در شیوه برگزاری نشست، این مسیر برایم کاملا جدید بود و به خاطر همین، برایم جذابیت خاصی داشت.
در ابتدای نشست، من به عنوان نویسنده، مقاله را ارائه دادم
و پس از من، جناب آقای نعیمی مقاله را نقد کرد.
وقتی نقد مقاله را شروع کرد، چنان ژست استادی به خودش گرفت که انگار، من طلبه‌ام و او، استاد است. حالتی که این طلبه به خود گرفت سبب شد که در درون خود یک احساس وجد و شعف کنم.
بعد از نقد آقای نعیمی، من این حس خود را برای ایشان تعریف کردم و گفتم:
وقتی جناب انصاری با من تماس گرفت برای برگزاری این نشست تا امروز برای حضور در این جلسه لحظه‌شماری می‌کردم
و زمانی که برادر طلبه جناب آقای نعیمی شروع به صحبت کرد برای نقد مقاله، چنان متبحرانه نقد را آغاز کرد که پیش خودم گفتم: «”WOWWWW” مگه چنین چیزی ممکنه.»
این نوع نشست علمی را به همه معاونان پژوهش مدارس علمیه توصیه می‌کنم.
این جلسه، هم جذاب است و هم اینکه بسیار مفید و سودمند.
در پیام‌های بعدی، فلسفه برگزاری این جلسه را خدمت‌تان توضیح خواهم داد.