.
استفاده زیاد از جمله فرعی سبب می‌شود که خواننده نتواند سیر طبیعی نوشته را پی گیرد.
مناسب است که جمله‌های فرعی به صورت مستقل درآیند و در جای خود قرار گیرند.
مثلاً در جمله زیر، باید جمله فرعی
ربطی به شکل مستقل آورد تا جمله اصلی، طولانی و نامفهوم نشود:
سخن یکی از استادان الاهیات مؤسسه سنت گابریل که
طیّ آن بر این حقیقت اعتراف کرده که عقل‌گرایی به مفهوم طرد دین پدیده‌ای است غربی
که عامل عمده آن ضعف آیین مسیحیت در پاسخ‌گویی به نیازهای حقوقی بشر بوده است، گواه
صدق ادعای ما است.
صحیح:
گواه صدق ادعای ما، سخن یکی از استادان الاهیات مؤسسه سنت گابریل است. او اعتراف کرده که عقل‌گرایی، به مفهوم طرد دین، پدیده‌ای است غربی که عامل عمده آن ضعف آیین مسیحیت در پاسخ‌گویی به نیازهای حقوقی بشر بوده است.
.
منبع: حسینی (ژرفا)، سید ابوالقاسم، بر بال قلم؛ چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص۷۸٫