.
این دو واژه را معمولاً به جای یکدیگر به کار می‌برند، ولی این دو مترادف نیستند و معنی و نحوه کاربرد آنها در جمله تفاوت دارد.
«اینَک» کلمه‌ای است برای اشاره به شیء یا شخص حاضرِ نزدیک (برای اشاره به شیء یا شخص دور «آنَک» گفته می‌شود) و معمولاً در جمله بی‌فعل به کار می‌رود؛ زیرا خود معنای فعلی دارد (تقریباً معادل «این است آن»)؛ مانند «اگر راه رسول (صلی الله علیه و آله) می‌روی اینک راه، و اگر بر هوای خویش می‌روی اینک هاوین جهنم» (منتخب سراج السائرین، ص۱۱۸).
اما در جمله همراه فعل نیز به کار می‌رود و همین جاست که معنایش به معنای «اکنون» نزدیک می‌شود بی‌آنکه با آن یکسان شود؛ مانند «حاجب محمد گفت: اینک عمید خراسان می‌آید» (اسرار التوحید، ص۸۹)
نجفی، ابوالحسن، غلط ننویسیم: فرهنگ دشواریهای زبان فارسی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۹۳، ص۵۲٫